Vlaamse Auteur Vindt Inspiratie in Digitale Stilte
Terwijl de wereld steeds luidruchtiger wordt, kiest een Gentse schrijver voor complete offline dagen om zijn roman over moderne stilte te voltooien.
2025-11-08 – Door Ruben Claes
In een tijd waarin meldingen en schermen onze aandacht voortdurend opeisen, kiest de Vlaamse auteur Lien Verstraete bewust voor het tegenovergestelde: stilte. Voor haar nieuwste roman trok ze zich wekenlang terug in een klein huisje in de Vlaamse Ardennen, zonder internet, telefoon of televisie. “Ik wilde horen hoe stilte klinkt,” zegt ze, “en ontdekken wat er gebeurt als er niets is dat mijn gedachten onderbreekt.”
De beslissing kwam niet uit verveling, maar uit noodzaak. Na jaren van schrijven in cafés en coworkingspaces merkte Verstraete dat haar zinnen korter en oppervlakkiger werden. “Sociale media beïnvloeden niet alleen hoe we lezen, maar ook hoe we denken,” vertelt ze. “Ik moest mezelf herprogrammeren om opnieuw traag te kunnen nadenken.”
Haar nieuwe boek, getiteld *De Stille Kamer*, verkent het spanningsveld tussen digitale drukte en menselijke introspectie. Het verhaal volgt een journaliste die haar smartphone verliest en daardoor in een onverwachte zoektocht naar zichzelf belandt. Critici prijzen de roman om zijn ingetogen toon en actuele thematiek.
Tijdens haar verblijf in afzondering hield Verstraete een notitieboek bij waarin ze haar observaties neerschreef. “De eerste dagen voelde ik me onrustig,” vertelt ze. “Maar na verloop van tijd begon ik kleine dingen op te merken: het tikken van regen op het dak, het ritme van mijn ademhaling, het geluid van vogels in de verte. Dat werd mijn metronoom.”
Het schrijfproces verliep daardoor trager, maar ook intenser. Ze schreef lange zinnen zonder de neiging om meteen te schrappen of te herzien. “Offline zijn gaf me ruimte om te falen,” zegt ze. “En dat is precies wat creativiteit nodig heeft.” De auteur merkt dat lezers hunkeren naar rust en verdieping – iets wat haar werk onbewust weerspiegelt.
De trend naar ‘digitale detox’ groeit ook onder andere Vlaamse schrijvers. Steeds meer auteurs kiezen voor residenties zonder wifi of zelfs voor schrijfretraites in abdijen. Uitgeverijen spelen hierop in met programma’s die rust en concentratie bevorderen. “Het is ironisch,” lacht Verstraete, “dat we afstand moeten nemen van de wereld om haar beter te begrijpen.”
Naast schrijven geeft ze lezingen over aandacht en stilte. Ze pleit niet voor technologie-afwijzing, maar voor balans. “Digitale tools zijn niet het probleem,” benadrukt ze. “Het is onze afhankelijkheid ervan.” Haar boodschap resoneert bij een jong publiek dat zich vaak overweldigd voelt door constante prikkels.
Verstraete plant al haar volgende project: een essaybundel over traagheid in een versnellende wereld. “Ik wil onderzoeken hoe stilte een vorm van verzet kan zijn,” zegt ze. Terwijl ze haar laptop voorzichtig dichtklapt, glimlacht ze. “Soms is niets doen de meest radicale daad.”